به گزارش خبرگزاری رویترز شهرهای اروپایی در فهرست 71 شهری که بانک سوئیسی UBS منتشر کرده غلبه دارند، اما شهرهای آسیایی مانند کوالا لامپور و بمبئی بر اساس هزینه سبد 122 کالا و خدمات از ارزانترین شهرها به حساب می‌آیند.
اسلو مانند سال 2005 مقام اول از لحاظ گرانی را به خود اختصاص می دهد، در حالی که لندن با سه پله ارتقاء نسبت به سال قبل به رده دوم رسیده است.کپنهاک، زوریخ و توکیو سه شهر بعدی در فهرست گرانترین شهرهای دنیا هستند. نیویورک در رده هفتم قرار دارد.
اما این گزارش 52 صفحه‌ای می‌گوید اگر هزینه‌‌های مسکن را هم به سبد هزینه‌ها اضافه کنیم نیویورک و لندن گرانترین شهرهای جهان خواهند بود. جا ی تعجب نیست که ساکنان این شهرها آمد و شد های بسیار را برای یافتن مسکنی که استطاعت خرید آن را داشته باشند متحمل می‌شوند.
کارگران آمریکای شمالی بالاترین دستمزدها را دارند و در فاصله نزدیکی از آنها کارگران اروپای غربی قرار دارند. البته دریافتی خالص اروپایی‌ها بسیار کمتر است که به خاطر میزات بالاتر مالیات‌ها و سهم تامین اجتماعی است.
بیشترین قدرت خرید را ساکنان شهرهای کپنهاک، اسلو و زوریخ دارند- اما هنگامی که مالیات‌ها هم در نظر گرفته شود، ساکنان شهرهای کشورهای اسکاندیناوی این امتیاز را از دست می‌دهند.
این گزارش می‌گوید:" پس از کسر عوارض قانونی افرادی که در شهرهای سوئیس، دوبلین و لوس‌انجلس زندگی می‌کنند بیشتری درآمد را دارند."
کوالالامپور پایتخت مالزی ارزانترین شهر در این فهرست بود و به دنبال آن بمبئی، بوئنوس‌آیرس و دهلی قرار داشنتند. دهلی هم از لحاظ درآمد و هم از لحاظ قدرت خرید ساکنان در پنج شهر پایین فهرست قراردارد.
شهرهای اروپای شرقی و چین هم در رده ارزانترین شهرهایند و شهرهای شرق آسیا ،با سئول که متوسط ساعات کار هفتگی در آن 52 ساعت است، طولانی‌ترین ساعات کار را دارند.
کارگران شرق آسیا کمترین روزهای تعطیلی د رسال ،12 روز، را در مقایسه با میانگی جهانی 20 روز دارند. در مقابل به قول این گزارش" اروپای غربی برای کارمندانی که به اوقات فراغت اهمیت بسیاری می‌دهند بسیار جذاب است."
